کشاورزی ارگانیک

کشاورزی ارگانیک

کشاورزی ارگانیک با عنوان کشاورزی جایگزین یا کشاورزی پایدار نیز یاد می شود. کشاورزی ارگانیک مجموعه‌ای از روش‌های زراعی است که به جای استفاده از ورودی‌های مصنوعی و حتی سمی، از طریق مدیریت اکوسیستم طبیعی روی رشد مواد غذایی تمرکز می‌کند.
کشاورزی زیستی یا کشاورزی ارگانیک مدلی از کشاورزی است که در آن از روش ها و تکنیک هایی استفاده می شود که تامین محصولات کشاورزی با استفاده از منابع طبیعی و محصولات بیولوژیکی را در اولویت قرار می دهد. در کشاورزی ارگانیک از کودهای مصنوعی، سموم کشاورزی یا هر گونه مواد شیمیایی سنتی که می تواند به سلامت عمومی و محیط زیست آسیب برساند، استفاده نمی کند.
انواع کودهای طبیعی مانند کود حیوانی و گیاهی، کمپوست و عناصر معدنی طبیعی در طول سال برای حفاظت و افزایش حاصل خیزی خاک در کشاورزی ارگانیک استفاده می شود. علاوه بر این، از روش های بیولوژیکی مانند استفاده از حشرات مفید، تناوب زراعی، گیاهان نگهبان و سایر محصولات طبیعی برای کنترل آفات و بیماری ها استفاده می شود.
در کشاورزی ارگانیک نیز توجه به سلامت و تندرستی حیوانات حائز اهمیت است. دامپروری مصرف آنتی بیوتیک ها و هورمون های رشد را کاهش می دهد و شرایط خوبی را برای رشد و نمو حیوانات فراهم می کند.
کشاورزی ارگانیک بر اصولی مانند حفاظت از تنوع زیستی، کاهش آلودگی محیط زیست، حفاظت از منابع آب و خاک، حفظ سلامت انسان و تولید محصولات سالم تاکید دارد. همچنین این سیستم کشاورزی به دلیل عدم استفاده از سموم و مواد شیمیایی می تواند مزایای سلامتی برای مصرف کنندگان داشته باشد.

• کشاورزی ارگانیک به زبان ساده:

در واقع کشاورزی ارگانیک با هدف پرهيز از سموم ، کودهای شیمیایی، تنظيم كننده‌های رشد و مواد افزودنی خوراک دام مضر و مصنوعی است.
در این نوع کشاورزی از منابع طبیعی مانند کود حیوانی و گیاهی برای حفظ حاصلخیزی خاک استفاده می شود و از آفات و بیماری ها با استفاده از روش های طبیعی مراقبت می شود. همچنین در کشاورزی ارگانیک حیوانات در شرایط طبیعی پرورش داده می شوند و از آنتی بیوتیک و هورمون رشد استفاده نمی شود. با این روش سعی در تولید محصولات سالم و با کیفیت و حفظ محیط زیست و بهداشت عمومی دارند.

مزایای کشاورزی ارگانیک:

• ایجاد تنوع زیستی متنوع
• کنترل استفاده از محصولات تراریخته
• حفاظت از خاک
• حفاظت از محیط زیست
• جلوگیری از فرسایش خاک

تفاوت کشاورزی ارگانیک و سنتی:

تفاوت‌های اصلی بین کشاورزی ارگانیک و کشاورزی سنتی در استفاده از مواد و روش‌های کشاورزی، و تأثیر آنها بر محیط زیست قرار دارد. در ادامه، در زیر به چند تفاوت اشاره خواهیم کرد:

1. استفاده از مواد شیمیایی و مصنوعی: در کشاورزی ارگانیک به جای مواد شیمیایی نظیر کودها، آفت کش ها و غیره، از روش‌های طبیعی مانند استفاده از آفات کنترل کننده، تناوب محصولات و استفاده از مواد طبیعی برای تقویت خاک استفاده می‌کنند.
2. تأثیر بر محیط زیست: کشاورزی سنتی ممکن است به دلیل استفاده  از مواد شیمیایی و سموم، تأثیرات جبران ناپذیری  بر محیط زیست داشته باشد. اما در کشاورزی ارگانیک، تلاش می‌کنند تا تأثیرات مخرب بر محیط زیست کاهش یابد و آلودگی محیط زیست توسط مواد شیمیایی به حداقل برسد و حفظ تنوع زیستی، بهبود کیفیت آب و هوا، حفاظت از خاک جزو اهداف اصلی باشد .

نقش کشاورزی ارگانیک در امنیت غذایی:

کشاورزی ارگانیک نقش مهمی در تضمین امنیت غذایی تمامی جوامع دارد. در زیر به بخشی از تاثیر این روش کشاورزی بر امنیت غذایی اشاره شده است:

1. تولید محصول سالم: در کشاورزی ارگانیک از هیچ گونه مواد شیمیایی و سمی استفاده نمی شود، بنابراین محصولات تولید شده طبیعی و بدون آلودگی شیمیایی هستند. این امر منجر به تولید محصولات سالم و با کیفیت برای مصرف کننده می شود.
2. حفاظت از تنوع زیستی: کشاورزی ارگانیک با حفاظت از تنوع زیستی سروکار دارد. با استفاده از روش های طبیعی مانند استفاده از گیاهان غیر تهاجمی، تنوع زیستی و محیط زیست محلی حفظ می شود. این امر سیستم کشاورزی را در برابر مشکلات طبیعی و بیماری های گیاهی پایدار و مقاوم می کند.
3. حفاظت از منابع طبیعی: هدف کشاورزی ارگانیک حفظ پایداری زیست محیطی از طریق استفاده بهینه از منابع طبیعی مانند آب و خاک است. استفاده از کودهای طبیعی، کمپوست و تکنیک های مدیریت آب باعث بهبود بهره وری منابع و جلوگیری از خرابکاری و افت کیفیت آنها می شود.

به طور خلاصه، کشاورزی ارگانیک با تولید محصولات سالم تر، حفظ تنوع زیستی، مدیریت پایدار منابع، نقش مهمی در امنیت غذایی جوامع ایفا می‌کند.